Öyle uzun zaman olmuş ki nereden baslayacagımı sasırdım doğrusu.2011 ın son yazısını yazayım demişim va orada öylece kalakalmışım.
aslında hemen hemen her gün yazmalıyım dıyorum kendi kendime. Zira ne demişler söz uçar yazı kalır. Zeynep kızımla öyle şeyler yaşıyoruz öyle sürprizler yapıyor ki bana yazmadan geçilmeycek kadar özel. Ama sorsanız şimdiden unuttum ya da unutulmaya mahkum anılar arasında.
En önce hayatımızdaki en önemli değişiklikten başlamalıyım. Ve bu hikayenin ilginç başlangıcından. Aralık 2011 Zeynep başladı 'biliyo musunuz benim kardeşim olacak. adını Ahmet koyacağız.' 'Annemin karnında bebek var.' bense herkese açıklama derdinde. Yok öyle bi şey... Veee günler geçti ben bir okul çıkışı Zeynebimle eve dönerken otoparkta düştüm. Kolum acıdı ama çokta önemsemedim. Sonraki gün Zeynep uyudu ve ben onu kucağımda taşıyınca kolumu kımıldatamayınca çatlak var sandım.Başladım sevgilimi beklemeye. Neyse acile gittik veeee ben şok. Hamilesiniz. Nasıl bir duygu nasıl bir şok anlatamam. Ne hissettiğimi bile bilemedim. Yani uzun sözün kısası Biz artık 3 değil 4 kişilik bir aile olmaya adayız. Gün itibari ile de 22 haftalık hamileyim. Ve minik kızımı sabırsızlıkla bekliyorum(z)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder