24 Mayıs 2009 Pazar

SEN SEN SEN




Emzirdim, altını değiştirdim, karnını doyurdum, üstünü giydirdim, banyonu yaptırdım,öptüm-kokladım, oynadım-sevdim, ağladı susturdum, güldü sevindim, hasta oldu üzüldüm... derken büyüttüm. Büyütürken de büyüdüm. Hiç büyümem dediğim ben bile büyüdüm. Büyürken erteledim hüzünleri. Bir köşeye ittim zevklerimi...Yarınlara sakladım düşlerimi. Amaaa seni büyüttüm.

Vazgeçtim hayatta keyfe dair ayrıntılardan. Herşey sana dair şimdilerde. Aklımda, fikrimde,ruhumda,kalbimde, canımda hep sen... Uykudan uyandım sen,uyudum sen, yediğim sen, içtiğim sen. Rüyamda sen, düşümde sen. SEN SEN SEN.... Beni bunca meşgul eden sen. Hep sen... Aslında keyfimde sen, keyifsizliğimde. mutlulukta sen, mutsuzlukta,gözyaşımda sen tuzuda... Hayatın tadı da sen, canımı yakanıda sen... Sen neymişsin be sen.

Anne olmak bu sanırım. Herşeyin önüne koymak yavrusunu, canında cananında. Belki de cenneti ayaklarımızın altına koyan bu değer de burdan. Bunca yoruculuğuna,uykusuzluğuna,eziyetine rağmen bıkmadan keyifle yapılan tek şey annelik.

Peki Anne olmak ne? Doğurmak mı? Besleyip-büyütmek mi? Nerde bu iki hecelik kelimenin sırrı? Dokuz ay karnında taşımak mı yoksa? Belkide sevmek sadece. Çıldırıcasına bir hal ile sevmek. Dünyanın en güzel duygusunu şartsız koşulsuz sermek ayaklarının altına. Belki de fedakarlık... Belki sabır, belki özveri... Belkide herkese göre bambaşka anne olmak. Kimbilir belki de hepsi. Acaba benim anneliğim hangisi????



21 Mayıs 2009 Perşembe

kızım dile geldi bab-ba bab-ba






Ancak fırsat bulabildim yazmaya. Dolu dolu geçiyor günler. Aşkım kızım ve ben ayrı kaldığımız günlerin acısını çıkarıyoruz. Pazar günü pikniğe gittik. çok keyifli geçti. Kızım açık havanın ve güneşin tadını çıkardı. salıncakta sallandı köfte yedi.... Bizim içinde pek güzel oldu.

19 mayıs tatilini de değerlendirmeye karar verdik. Gölcük planları yaparken son bi değişiklikle kurtboğazı barajında karar kıldık. Ablamlar annemler hep birlikte çok güzel vakit geçirdik. Kızım hiç üzmedi bizi. Hamak keyfi yaptı booool bol. Tabii anneside.

Ama en ilginci dün kızımın bütün gün bab-ba bab-ba diye dillenmesiydi. Aslında önce kıskandım en çok emeği ben verdiğime göre en çok ben hakediyorum dedim. Ama sonra hoşuma gitti bu kadar kısa zamanda babaya bu kadar alışması. Sonra el sallayıp baa baaaaa demeye başladı. Şimdi kapıya gidince el sallıyor ve baaa baaaaaa diye bağırıyor. Eeee annesi sever gezmeyi. O da alıştı gezmelere. Neyseki yaz geldi kimse tutamaz bizi :)))




14 Mayıs 2009 Perşembe

pınar reklamı

dün yine uykum kaçtı... Kızımı emzirdikten sonra nette takılıyım dedim. Veee son zamanlarda gözlerim dolu dolu izlediğim pınar reklamı geldi aklıma. annem kızım ve ben aynı filmde buluştuk fena da olmadı hani. paylaşmak istedim herkesle...

http://www.pinarcocuk.com.tr/index.php?id=26a468ededb15b85ca1e561c3f59bb66

bu bağlantı adresi.

içimden yazmak gelimio bugün.Sadece paylaşmak istedim




11 Mayıs 2009 Pazartesi

ANNELER GÜNÜ




Anneler günü...

Anneyim yaşasın bende anneyim. Ve bu ilk anneler günüm. Benimde anneler günümü kutlayacak annem diye boynuma sarılacak bi kızım var artık. Anne sözü o tek kelime bile yüreğimi sızlatan öyle derin bi anlamdayken şimdi daha da anlam kazandı daha da bi değerlendi sanki. Anne olunca annenin kıymeti daha iyi anlaşılır derler ya hani gerçekten de öyle.  

Anne olunca insan daha da bi büyüyor sanki evladını büyütürken. Aslında sadece anneler değil öğreten eğiten bende çok şey öğrendim zeynebimle. Onunla hep dimdik durmayı öğrendim mesela. Sonra hasta da olsam canım istemese de işim de olsa her anı onunla geçirmeyi istenecek kadar çok sevilen bir varlık olduğunu öğrendim evladın. Evet uzun ve çok yorucu bir yolculuk evlat yetiştirmek ama uğrunda canını verebilecek kadar da değerli.

Bir de tek bakışta aşık olmak anne olmak.  Kuzey rüzgarı da esse fırtınalar da kopsa sığanacağı tek liman olmak birinin, her gözlerini kapadığımda tüm dileklerin onun için olması, fedakar olmak sabırlı olmak ve daha nicesi.

Bir de annem var tabii. Gerçekten fedakar . Her zor zamanımızda yanımızda olan sadece beni büyütmekle yetinmeyip kızımı da aynı sabır ve sevgiyle büyüten emek veren bi anne. ANNEM anneler günün kutlu olsun. Allah seni başımızdan ayırmasın. Seni çok seviyorum canım annem.

Umarım kızım benim yaşıma geldiğinde ben de aynı sözleri ondan duyabilirim. Seni çok seviyorum ZEYNEBİM. İyiki dünyama geldin sayende anneler günü daha bi anlamlı.




4 Mayıs 2009 Pazartesi




GEZMELERDEYİZ

Güzel bir bahar sabahına uyandık... Güzel ankara havası bizi dışarıya davet ediyordu adeta.Babamız sınavdan gelince güzel bi teklif getirdi bize. Eymir gölüne yürüyüş yapmaya gittik. Bağ evinde yemek yedik. Güzel bi gün oldu bizim için. Aslında kızımın da temiz hava ve güneşten faydalanmasını istedik ama o uyuyarak anne babayı başbaşa bırakmayı tercih etti. Hani fena da olmadı aslında. Çiçekler açmış dallar yeşile boyanmış ve bahar gelmiş aslında da haberimiz yokmuş. Ruhum dinlendi bu kısa yürüyüşle.

Ve bu güzel günün ardından bugün çok fena hastayım. Ve kızım dinlenmeme izin vermiyor.

Sanırım şimdi dinlenmenin tam zamanı. zaten içimden yazmak da gelmiyor.




2 Mayıs 2009 Cumartesi

MİSAFİRİMİZ VAR



Uzun ve yorucu geçen bir gecenin ardından bu sabah misafirlerimiz vardı. Kızım sabaha kadar annesinin kucağında uyumak lüksünü seçince anneyi de zor bir gece bekledi haliyle... Sonra babasının deyimiyle sabah 6-8 mesaisi yaptılar kızım ve babası... Sonra kahvaltı falan derken misafirlerimiz geldi. Doğrusu Zeynep bu işe çok sevindi. sevinçle kollarını çırpıp dededen teyzeye anneanneden dayıya kuzenlere kucaktan kucağa gezdi. Tabii dedeyle nimet teyzenin yeri bi başka kuzucum için.

Kalabalık bi sofrada keyifli bi yemek yedik. Şimdi de misafirlerimizi yolcu ettik. Kızım da uyudu ben de bu arada kızımın sayfasını zenginleştiriyorum.

Yarın baba sabah erkenden sınava gidecek sanırım 6-8 mesaisini birlikte yapmak zorundayız. Öyleyse uyku zamanı benim için.

Dinlenmeye çooooooookkk ihtiyacım var.

İYİ GECELER KUZUCUM




1 Mayıs 2009 Cuma

SONUNDA KIZIMIN BLOGU VAR...


Tamamen tesadüf aslında hiç tanımadığım birinden gelen bir maildeki linkten esinlendim. hani fena da olmadı aslında. Uykusuzluk çektiğim bi gece de pek de güzl bi uğraş oldu bana.

Burdan tüm sevdiklerimize ulaşabiliriz kuzucumla. Facebooktan daha iyi sanırım :))

Buda kzımın blogu için ilk yazım...Kuzucum için tuttuğum günlükten sonra buda güzel bir anı ona bırakabileceğim.

Seni çok seviyorum küçük prensesim...