Önce kuzudan bahsetmeli; ilk günkü aksiliklere rağmen çok çabuk öğrendi çişi söylemeyi. Yani halihazırda tuvalet alışkanlığı kazanmış bir kuzucum var. Bunun rahatlığını ve huzurunu yaşamakla beraber bir yandan da stresdeyim. Çünkü daha zor bir görev bekler beni. Emzik bıraktırma. Sanırım bu daha da zor olacak. Alt yapı çalışmaları devam ediyor lakin Zeynep ' ben daha çüçüğüm büyümedim heeep emcem mememi heeep' diyerek hevesimi kursağımda bırakıyor. Bakalım nasıl zor günler bekliyor beni.
Bu arada inanılmaz bir çene yaptı kızım. Hiç susmuyor. Bu aralar en büyük derdi neden nerden ve niçinler.Genelde aramızda geçen konuşmalar söyle;
Zeynep: anneee
Ben : Efendim canım
Zeynep: bunu bana kim aldı?
Ben : ben aldım kızım
Zeynep: yerden aldın anneee
Ben : mağazadan aldım annem
Zeynep: hangi maza anneeee
Ben :mothercare annem
Zeynep: maza nerde anneee
Ben :panorada kızım
Zeynep: pamam panorada
Yani anlayacağınız sorular sorular cevaplar. Ama bu konuda inanılmaz sabırlıyım. Her soruyu cevaplıyorum. Uzun uzun anlayacağı cümlelerle ifade etmeye çalışıyorum.
Lakin sabırsız olduğum dayanamadığım konularda var tabiii. Mesela bu mızır mızır mızıldanmalar. Ne zaman geçer bu krizler yaaa bir bilen varsa söylesin yaaa. En olmayacak şeyler için saatlerce ağlama kapasitesine sahip tek çocuk sanırım. Banyodan sonra üstümü giyinmeyeceğim diye bir buçuk saat ağlayabiliyor.Sonra ben hayırı evete çevirmem diye inat ediyorum kızım da da bambaşka bir inat-sanırım eşek inadı- öyle devam ediyor. Sonunda etrafımızda kim varsa orta yolu falan buluyor. Bir de bizim ki çok bilmiş ağlarken kalbim acıyor diye ağlıyor. Yani beni nerden vuracağını çoookk iyi biliyor.
Birde okullar kapandı ve benim gece hayatım başladı. Bayılıyorum sabahlara kadar oturuyum akşamlara kadar yatıyım. Tabii Zeynep müsade etmediği için erken kalkıyoruz.
Ne çok yazacak şey birikmiş. Cumartesi büyük gün. İkizler aramıza katılacaklar-umarım sağlıkla kucağımıza alırız-. Çok heyecanlıyız çoook Kızlardan biri Zeynep'in. Onun deyimiyle sağdaki. Neden bilmiyorum ama en baştan beri sağdaki bebek benim diyor. Bakalım kıskançlık krizleri nereye varacak. Teyzeyi paylaşabileceğini hiç sanmıyoruım. Ama tek isteğimiz bebekler içinde Zeynep için de en az zararla bu dönemi kapatmak. Bebişleri görüp hemen kaçıyoruz buralardan iki hafta yokuz lakin bodrum bekler bizi
En önemli konu en sona kalmış olsun. Pazar günü evlilik yıldönümüzdü. Biz iki gün kutladık. Cumartesi Zeynepli pazar Zeynepsiz. Zaman nasıl da hızlı geçmiş. Tam altı yıl olmuş. İnanasım gelmiyor. Oysa her şey daha dün gibi. Belki kocacığıma doyamadım ya ondan böyle geliyor bana. ve son olarak sevgiliye mesaj;
'Önümüzde daha uzun yıllar bizi bekliyor olsun lütfen.
Gerçi ne kadar uzun olursa olsun,bu ömrümde sana doyamam ki ben...
SENİ ÇOK SEVİYORUM sevgilim, arkadaşım,dostum, dert ortağım, kuzumun babası......
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder